Ja ja, onze Amana begint sterk een eigen willetje te krijgen. Zo weet ze al heel goed wat ze wil en wat ze niet wil. En als het niet "naar haar goesting" is, zal ze dat ook meteen laten merken. Het is dan de bedoeling dat wij, als ouders, daaronder serieus blijven, maar het is zo grappig om haar bezig te zien, dat we meestal meteen in lachen uitbarsten. Ik zal even uitleggen wat ze precies doet als ze boos is. Ze balt dan haar vuistjes, strekt haar armpjes en dan maakt ze een soort grom-geluid. Bovenop kan ze op één of andere manier haar neusje krullen, zodat ze een heel gekke bek trekt, zonder dat het zelf te beseffen. Klinkt misschien allemaal niet grappig, maar je moet het gewoon zien! Ze lijkt dan plots zo groot, volwassen bijna. Heel bizar. Ja, ze laat ons goed weten wat ze al dan niet graag heeft. Zo kan ze er niet tegen door een speeltje boven haar te houden, waar ze net niet aankan. Of haar iets afnemen waar ze net mee aan het spelen was. Of als ze aan het eten is, en het gaat net iets te traag...
Nu, het is toch de bedoeling dat we serieus blijven, als ze weer haar kuren krijgt. Want die kindjes die zo klein lijken, weten en beseffen al meer dan dat wij voor ogen kunnen houden. Daarom proberen we haar toch streng aan te kijken als ze gromt als een beertje en gekke bekken trekt. Maar we moeten toch nog veel oefenen hoor, want meestal kunnen we onze lach toch niet inhouden en beginnen we zo te lachen dat Amana zelf mee begint te lachen. Maar uiteindelijk zien we haar zo graag lachen, dat we niet te veel energie besteden aan het oefenen van serieus blijven.
zaterdag 3 juli 2010
donderdag 24 juni 2010
Shoppen
We leren het haar al goed: shoppen! Vorige week vrijdag gaan shoppen in Kortrijk, zaterdag waren het batjes in Izegem, zondag braderie in Maldegem, gisteren geshopt in St-Kruis, vrijdag terug in Kortrijk en zaterdag zijn het batjes in Roeselare! En altijd is onze Amana paraat! Ja ja, het is nu al te merken, ze zal goed op haar mama lijken: een shopaholic!
Ik zie er al naar uit om samen met mijn kleine meid later te gaan shoppen. De grootsteden en de kleine steden. Van die gezellige moeder-dochter-dagen. De droom van elke moeder.
Ikzelf heb de liefste mama die er bestaat. Wij zijn meer dan enkel moeder en dochter, wij zijn ook beste vriendinnen. We gaan ook af en toe gaan shoppen en we lachen elke dag met elkaars dwaasheden. En vooral, we zijn er voor elkaar. Als de één met iets zit, luistert de ander. Ik ben dan misschien wel bijna twintig jaar, maar haar dagelijkse knuffel is nog steeds een noodzaak. Mijn mama is mijn steun en toeverlaat, een vrouw Gods!
En als ik denk aan de goede relatie die ik heb met mijn moeder, dan hoop en bid ik dat ik ook zo'n relatie zal hebben met mijn dochter. Dan hoop ik dat ze ook met haar problemen naar mij zal komen en dat ik haar steun en toeverlaat mag zijn. Maar dat we ook af en toe eens gezellig kunnen weggaan.
Ik neem nu alleszins de eerste stappen: ik knuffel haar dagelijks (bestaat het woord 'uurlijks') en ik neem haar mee uit. Misschien dat dit de basis zal zijn van een goede relatie. Ik hoop het. Ik bid het.
Ik zie er al naar uit om samen met mijn kleine meid later te gaan shoppen. De grootsteden en de kleine steden. Van die gezellige moeder-dochter-dagen. De droom van elke moeder.
Ikzelf heb de liefste mama die er bestaat. Wij zijn meer dan enkel moeder en dochter, wij zijn ook beste vriendinnen. We gaan ook af en toe gaan shoppen en we lachen elke dag met elkaars dwaasheden. En vooral, we zijn er voor elkaar. Als de één met iets zit, luistert de ander. Ik ben dan misschien wel bijna twintig jaar, maar haar dagelijkse knuffel is nog steeds een noodzaak. Mijn mama is mijn steun en toeverlaat, een vrouw Gods!
En als ik denk aan de goede relatie die ik heb met mijn moeder, dan hoop en bid ik dat ik ook zo'n relatie zal hebben met mijn dochter. Dan hoop ik dat ze ook met haar problemen naar mij zal komen en dat ik haar steun en toeverlaat mag zijn. Maar dat we ook af en toe eens gezellig kunnen weggaan.
Ik neem nu alleszins de eerste stappen: ik knuffel haar dagelijks (bestaat het woord 'uurlijks') en ik neem haar mee uit. Misschien dat dit de basis zal zijn van een goede relatie. Ik hoop het. Ik bid het.
maandag 21 juni 2010
Het begin van een prachtig verhaal
Op 18 november 2009 werd een klein, prachtig meisje geboren. Ze was zo mooi en teder, ze leek wel een prinsesje. Nu, 7 maanden later, is ze nog steeds zo mooi. Het kan niet anders dan dat ze een prinsesje is. Ze is al veel gegroeid, maar vooral ook opengebloeid. Ze brengt een glimlach op ieders gezicht die haar aanschouwt. Ze betovert mensen, ze laat harten sneller slaan.
Dapper is ze ook, voor niets of niemand is ze bang (behalve voor die giraffe van wie je de kop naar beneden kan trekken en die dan terugschiet). Ze is nog zo klein, maar ze wilt al de hele wereld zien, alles ontdekken. Geen minuut zit ze stil, want ze moet alles hebben gezien en alles moet ze aanraken (en in haar mond steken natuurlijk).
In mijn buik heb ik haar voelen groeien, maar dit was niets vergeleken nu. Nu kan ik haar zien spelen, slapen, eten, ontdekken, ... Nu kan ik haar aanschouwen, zien hoe prachtig ze is. Haar liefhebben.
Perfect zijn we, juist ons drie'tjes (met de hulp van anderen natuurlijk). Dit is zo'n mooie tijd! Ik kijk uit naar de tijd die ons tegemoet komt. Het wordt prachtig!
Dapper is ze ook, voor niets of niemand is ze bang (behalve voor die giraffe van wie je de kop naar beneden kan trekken en die dan terugschiet). Ze is nog zo klein, maar ze wilt al de hele wereld zien, alles ontdekken. Geen minuut zit ze stil, want ze moet alles hebben gezien en alles moet ze aanraken (en in haar mond steken natuurlijk).
In mijn buik heb ik haar voelen groeien, maar dit was niets vergeleken nu. Nu kan ik haar zien spelen, slapen, eten, ontdekken, ... Nu kan ik haar aanschouwen, zien hoe prachtig ze is. Haar liefhebben.
Perfect zijn we, juist ons drie'tjes (met de hulp van anderen natuurlijk). Dit is zo'n mooie tijd! Ik kijk uit naar de tijd die ons tegemoet komt. Het wordt prachtig!
Abonneren op:
Posts (Atom)